Nicedir tedirgin bekliyordun!..
İnce sızılarla yaralı kordon boyuna,
Can kırıklarımın ayak izlerine,
Hayatın güzelliğini yüklendim geldim.
Geldim İzmir...
Nasıl da özlemişim seninle dolaşmayı...

Baharı solgun çiçeklerin
Düşlerinin berzahta kaldığı kaldırımlarında,
Umutla yürüyen adımlarımı gör,
Gör İzmir,
Yalnızlığımı kapatan gülce perdeyi...

Sahildeki kayalara oturup
Az mı ağlaşmıştım,
Az mı dertleşmiştim,
Kanatlarına yağmur yüklenen martılarla?
Karanlığı hazin duygulara hapsederken,
Kirpiklerimde bulutlar sancılı kalakalırdı...
Geçti, bitti o buğulu havalar,
Şimdi sevda vuruyor yüzüne yakamozun...
Gönlümü coşturan renklerin dansını izle,
İzle İzmir,
Kaygıdan uzak, mutlulukla öpüşen geceyi!..

Ansızın çıplak ayaklarla koşasım geldi,
Gem vurulmayan deli taylar gibi,
"Deli mi ne?" diyenlere aldırmadan
Dizginlerini salıverdim acıların.
Yeniden doğuyorum Yunus kalbinle...
Gün batımlarında titreyen peyzajından
Uğurladığım hüsranların ayak sesini dinle,
Dinle İzmir,
Ruhuma huzur veren yanık türküyü!..

Geceye tülünü örten duygularım
Günşıray sevgisiyle ilmek ilmek işlenir...
Düş mü, rüya mı, hayal mi ?
Hislerine kapılmadan
Alev alan suzan bakışları sakla,
Sakla İzmir,
Müebbet sırrına mühürlenen sevdayı!..





Meryem Aslan