daha gün doğmadan başlamıştı serçecik
turuncu gagasında şarkısını budamaya
üşümüştü yüreciği
uzundu gece
yağmurlu masal günlerinden de çok

hep mavi dedikçe
inatla karaya çalıyordu bulutlar
hiç yaşamamış gibi ağustos sıcağını
birdenbire yine ansız kasım
dokuzu
onu...

biliyorum biliyorum
gözlerini bulup öpsemde karıncaların
bayramda tıklasam da kapılarını
sızı gibi bir ses gelir alfabesi yok

gülüşmüştük
söyleşmiştik
özleşmiştik
susuşmuştuk sonra
tutuşmuştuk ardısıra
kaçışmıştık taş değmişti
akşam ezanı serçe şarkımıza.

şimdi yataklarına sığmasa da dereler,
ince sızı.

ah benim yürekcağızım
nasıl da yakarırdın allah a
yarabbi yarabbi
neylersen hak eyvallah da
acıylan sınama...

göçüp gitti bir yanım
demek ki kerpicimiş
kaldım umarsız mezbelede
bir başıma bir başıma.

vay beni...

saydım da en çok sızıdığımda atmış yaşım
aklım daha çok ermiş ölmeye
daha az korkup karanlıktan
daha çok fitillemişim lambanın yaldır yaldır dilini

kendi soğuk duvarlarımdan fırlar boğazıma ilk önce
çok boyutlu gölgelerim
ağlamalarım yakın.

sabah gelse
ayna tutsam duldasına
korkumdan kurtulsam.

şimdi kuşkonmaz dallarımda sade kelebekler
toz kanatlarında serçe şarkıları söyleyecekler...




www.youtube.com/watch?v=Fc_kmGLL4No&feature=related