3
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1439
Okunma
düş ve gör
nefretlerimin arasına
nereye koyacağını seni
bilecektir
koydun gittin ya göbel çağlarımda
kimsesiz
sayrıl yanım, kadınım
annesinin ölüsünü öpen
çocuk yüzüdür gök
eyy yüreğimi serdiğim kara çalı
nârını varlığıma bırakıp
yazgısına alnımı süremediğim
sonun olmalı bu kararlılık
geceleri bendime vurup içine çekemediğin
nazlı gelin kızıdır son nefes bilirsin
ister istemez çekip gidecektir
gel... kapat gözlerimi... sabaha çok var
çarem
ben’i doğurmayan kadın
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz