4
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1677
Okunma
hangi sabahı kaldırsam altından çıkıyorsun
baksam aynaya yalnızlık beliriyor
biliyorum hayat kısalıyor git gide
ve hissedebiliyorum içindeki depremleri
beni enkaz yığınları altında bırakan
uzak bir geceyi yakın ediyorum aslında
yürüyorum sadece ilmek, ilmek sevgiye
son bir nefesin tadı da başka olmalı
imleç koydum tarihlere başlangıç bitiş
olmadığım sabahların mutluluğunu düşlüyorum
sevinsin diye yarınlar çekiliyorum
damarların boşluklarında hızla
alıyorum kendi yükümü yükümsüzlüğünden
fotoğraflarıma iliştiriyorum yaşlı günceleri
biliyorum oda içimde kalacak bir özlem
AsevimLİ
Cevap Yaz