‘Gün karanlıksa etrafın bulanıksa
Kaderin sana düşmansa benden çok da farklı değilsin
Yağmura saygın sonsuzsa aşka hiç inanmıyorsan
Zorla günleri sayıyorsan aynı kişi bile olabiliriz’’ T.IŞIKLI


ellerim soğuk
sert nefesiyle rüzgar odana sızıyor
üşüyor mu gözyaşların
yalnızlık sinmiş duvarlar fısıldar sesleri
acıtır içini zaman
ellerin soğuk mu?


kokuna bürünmüş sabahları getiriyor akşamlar
karanlığı sevişim bu yüzden, ruh göçü yaşadım: muştusuz
acılı haykırışlardan döndüm: üşüyorum…

yazgımın serbestliğinde düşüyorum
prangamın serbestliği kadar özgürüm
ölüm sınama beni, cesurum: gökyüzü sana gam duruşunda
kuşlar göç giyinmiş, ayrılık yüklü
suçları yok
ant olsun ki suç yok
kuşları hiç sevmedim: yalan..!

ellerim kanıyor, ellerime tutun
geçiyor göçe soyunan tarih: beni unutun
mevsimsiz kaldım; sessiz olun
kuş gölgesi uzar, kısalır
karanlık gözleri, gözler karanlığı örter
akşam aymazdı sabahı; kaçtı
ışık yalpa yalpa yayıldı, yarın, kanadı gözlerimde
kuş kanadı kapladı dünyamızı
dal budakta uyur, dudaklar dudakta
ince küfürler savurur yağmur
hayat sızınca zamanın boşluğuna
reçetemde çivi yazısı; sabır
kırıldı camlar
yalın ruhumla yalnızım, peşine düştüm
kuşları özledim, özgür kuşları
budak budak dalda uyuyan

yeniden
kutsal kuşlar aramalıyım resim çizdiğim sonsuzluğa
tapınmak korkusuzluğa
hayallerimiz kadar özgür
İÇİMDE AĞLAYAN ÇOCUK ÖLÜR

-sen seversin kuşları
-özledin mi?
-kuşları