1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
728
Okunma

Irmaklar kandırmaz bizi
Bir aşkın sevgiye düştük ki
Ne güzel yüzlü yar
Ne dünya sevgisi
Kandırmaz kandıramaz bizi.
Ancak Vahyin nuruna bırak
Kansın gönlümüz
Aklımız açılsın
Değilse baktıkça batıyor
Bu karanlık kalbe.
Nur olan vahiyle yıka
Yıka şu isli kirlenmiş gönlümü de.
Çıkarım yok
Haz değil aradığım
Bin dereden su getirip
Şu yolcunun gölgelendiği dünyayı ne yapayım
Beni tatmin etmez ki
Ben bir Allah’a kulluk için yaratılan
Neden kendinden aşağı olana yalvarsın
Yaratılana değil yönelişim
Yaratan Rabbe
Bırak varsın ne derse desin dünyevi olan
Beni yıkasın görünmeyene olan iman.
Yükselsin ruhum
Tam burda
Vahyin başucunda
Kıvrılıp uyuyayım
Son nefesimi Allah’ın lutfu olan
Kur’anla vereyim varsın.
(Ekim 2011 İstanbul)