yüreğinize sağlık hocam çoook güzel bir şiirdi.

şiirin resimle kombinasyonu harika olmuş insanı farklı bir düşünce boyutuna da çekiyor. gerçekten kutlarım Oktay hocam...


saygılarımla....

şiirde başka bir boyut.kesin kesin...

Neydi sevdanın ilk emri?
Öp!


ilk emri yerine getirirsen,ölümle mujdelenirsin..

sen başkasın.

sevdanın ilk emrini yerine getirerek...
öptük : )
severek : )

şiirlerinizi okudukça farklılık budur diyorum ,onca şiirin arasında ben buradayım diyor :))

bu siir doruk noktasina ulasmis akan suyun ardindan gelen su farkli olsada bu siir her okundugunda ayni tadi birakacak kalitede... sevdanin ikinci emride törpülemek olsa gerek pörsümüs bedenlerimizi bir yeni yetmenin teninde...

Soyut Pansiyonda Bir Gece Bir Düş

Neydi sevdanın ilk emri?
Öp!




Takvimimde yine bir nasihat köşesi :
"Bugün Nasıl Ölsek?
V yakalı giymeyin üşütür bu yitişler
Boğazınıza kadar boğazlı giyinin grinizi
ve pusuda bekleyin ufuk çizginizde
göğün kuşağından yine bir renk çalınmış çünkü


Son duanı et diyen bir film repliği yine ağır makyajdan komada
Tarlamdaki korkuluk artık hiç de korkmuyor harf yiyen kargalardan
Kısırlaştırılmış bir döngü bu
lütfen çıkarın beni bu eşkenar hayattan
Üşütüyor yine bu yansıyan açılar



Bazen karıştırıyorum sevda ile ölümü
Unutuyorum bazen aynı kapıdan çıktıklarını rahimlerinden
Unutuyorum aynı gövdenin yaprakları olduklarını
Bazen ölüme sevda, sevdaya da ölüm diyorum yanlışlıkla




İmlerin töresi bu, üşüşmekten usanmıyorlar da aklıma
Bu uydurma masallar bu borazanların içine nasıl sığar anlayamıyorum
Tamam herkes biliyor boru sesi ti
Ama herkes biliyor mu bu masalların kafa yaptığını rüyalarda
Herkes biliyor mu bu enkazların altında masal okumanın günah bulaştırdığını


Terbiyeli bir bilinmeyendim hep çıkmazlar sınıfımda
Aslında hep yarım kaldılar nevrotik ödevlerim
Kim koydu bu kum saatlerini içime
Kim koydu bu ironileri dilimin altına
Biri beni ters çevirsin de kum olup akayım yine en gerime
Süremiz başladıysa eğer
Vasıfsız Piyon tek kare ilerler yoksulluğuna
Şah her karede göbek yapar altmış dört kareyi de kiraya vererek
Kale düz mantık gider sadece savunma güdüsüyle
Ve kimse çalamaz zarları azrailin iç cebinden



Şimdi yine yolculuk vakti bileti kesilmiş cümlelerimle
Okşanmalar denizimde her şey dahil bir hüzün turu yine
Valizimde bir ömür boyu yetecek uzaklık duygusu
Öpmeler koyunda sere serpe hayaller bekler beni
Çok değil bir gece bir düş konaklayacağım soyut pansiyonda

Sadece sancılarıma biat eden bir giyotin
hadım ağaları kıkırdaşıyor göçebe saraylarımda
son dileğiniz nedir diye soruyorlar
bir son kez-e razıyım diyorum
son bir ten izi ruhumdan
fermancı başı giyotinin düğmesine basıyor
sızılara bölünüyor ayrılıklarım bir kez daha

ve yine o cümleler beliriyor işte sarkıtlara asılı
nesilden nesile dudaklarla

Neydi sevdanın ilk emri?
Öp!


Oktay Coşar.

Şairimize özgü bir anlatımdı değişik bir tarz dizelerinizi kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.

her zamanki formunuzdasınız. kale gibi düz mantık gitmekten sıyrılıyorum yazdıklalrınızı okudukça.
teşekkürler

"Neydi sevdanın ilk emri?
Öp!"

Çok güzel...

Neydi sevdanın ilk emri?
Öl!