Âsi serçem,
bir yıldız kayıyor meçhûle doğru
duygularımın kaydığı gibi…
yenemiyorum ,
yıkılan mavi hayallerimi
ve sensizliği…
keşke sende burada olabilseydin
görür birer birer ve keşfederdin bendeki derinliği
bazen iki damla göz yaşı olurdun
yanağımdan toprağa süzülen
bazen rengârenk açan menekşem olurdun
ah düşünce tohumları,düşünce tohumları…
gönülleri cezbeden renkli gülüşler
zamanın yüzüne saçılan toprak
üstü açık üç yarım duvar
diğerinden içeri “yâr” sızar…
sanki gök kuşağının sonuna geldik
inme vakti…
ağ toplanıyor…
düşlerimin suya düşme vakti…
bırakmak zordur geceyi
ay aydınlık bir gecede kara duman sardı âniden
oysa, çok derindim sana
zıt fikirlerin uç verdiği şiir gibi
kendi açmazlarında düşüncelerim bölük pörçük
binlerce yıldız akıyor içimden
gökyüzümün karadeliği ol,
Sende birikeyim yıldız yıldız…



Süleyman ALTUNBAŞ