Sen, tek başına kalan küçük çocuk gibi,ürpererek
yaralanan yüreğinden oluk oluk akan kanları
ellerinle sarmaya çalıştın mı?

Çaresiz kalıp, irileşen gözlerinle
ne yapacağını bilmediğin bir anda
oyunun içine düşerken içinden isyan eden,
sessiz haykırışlarını bastırdın mı?

Ellerini uzatacağın, sığınacağın kolları düşlerken
hayallerinin dallarının
tek tek kırılıp
ruhun çırılçıplak kaldı mı?

Gülümseyen gözlerin
sımsıcak sıcaklığında kaybolurum sanarak,
arkana bıraktığın kırıkları unutup
düştüğün yollarda kolların boşluğu sardı mı?

Tarumar olmuş benliğinle
duvarları, bentleri yıkayım derken
yüzüne tokat gibi inen kelimelerin
sarhoşluğun da benliğin, viraneye döndü mü?

Her gün içinde artarak büyüttüğün
koşulsuz eşsiz sevgini sunmak istediğinde,
Manasız, anlamsız yalan kaprislerle
boğulduğuna tanık oldun mu?

Lime lime çatlayan toprak nasıl hasretse damlalarına
özlemi;
sen hüznü,yağmur niyetine içtin mi hiç?

içtin mi? sevdiğim, söyle içtin mi?
Anlayamadın! Bilemedin!

Ona yanarım
Ona isyan ederim
Ona deli olurum
!..


Seven yüreğimi saramadığına
Seven yüreğimi deremediğine
Nedensiz bırakılışıma
Yanarım… yanarım… yanarım…



Gülayşe