Gidiyorum buralardan;
Hoşçakal çocukluğum!..
Kısa yırtık pantolonum, burnu açık ayakkabılarım,
eli-yüzü toz içinde koştuğum,
Güneşi ilk gördüğüm, Ay’ı tanıdığım,
Yıldızlarla oynaştığım ve Dünyaya göz açtığım KÖYÜM!..
Elveda gidiyorum…….

Yaz aylarında tozuna,
Bahar yağmurlarında çamurlarına belendiğim
ve kavuşmalarıma
ve ayrılıklarıma tanıklık eden uzun YOLLAR!..
Elveda gidiyorum……

Zıplayıp oynadığım bahçeler,
çocukluk arkadaşlarım,
İlk okulum,
ilk sınıfım,
ilk sıram
ve İLK AŞKIM!...
Gözlerine takılınca içimi ısıtan ALEV BAKIŞLIM!...
Elveda gidiyorum….

Yalçın kayalıklar,
benim gibi başı dumanlı dağlar
ve çiçekler
ve ağaçlar!..
Bembeyaz karlarla bezenen kışlar
ve gökyüzünde süzülen kuşlar!..
Elveda gidiyorum……

Sıkıntılı amma mutluluk dolu lise yıllarım,
Öğrenciliğime yuvalık eden yurtlar, ranzam, yorgan ve yastığım,
Hem anne-baba hem de kardeş bildiğim sevgili dostlarım!..
Elveda gidiyorum….

Elveda gençliğim ve üniversite yıllarım!..
Elveda her görüşte aşık olduklarım!..
Hava gibi, su gibi bana hayat veren güzel kızlar
ve umutsuz sevdalarım!...
Elveda gidiyorum….

Elveda maden ocaklarında aynı yazıyı paylaştıklarım,
Elveda kömür tozunu birlikte soluduğum kader arkadaşlarım,
Güneşli yaz’ım, rüzgarlı güzüm
ve çiçek kokulu ilkbaharım!...
Elveda gidiyorum….

Elveda arabam!
Elveda evim ve eşyalarım!..
Elveda yurtdışı anılarım!..
Elveda anne, baba, kardeş
ve bütün canlarım!...
Elveda ….
Elveda gidiyorum….


-Zafer YANIK-