Hayatımda derin iz bırakmadın ki sen,
Hayatımın anlamı oldun sadece,
Ve ben yerine hiç bir şeyi koyamadım,
İçinde sen olmayan cümleleri hep susturdum sessizce,
Yaşadıktan sonra anlıyormuş insan bazı şeylerin değerini,
Sen ki korkularımın ve sevgimin gerçek sahibi,
Şimdi ise yalnızlığı hediye eden bir mazisin bende,
Seni düşünmek eskisi gibi güzel..
Sadece buruk bir fon katıyor duygularıma şimdilerde,
Aşktan yana bütün sözleri saklıyorum artık içimde,
Senden sonra onlarda sahipsiz kaldı,
Söz verdiğim gibi yalnızım şimdilerde,
Yalnızlığım sana olan sevdamdandır,
Seninle kısa bir aşk molası vermiştik hayata,
Ve sen devam ettin seferine bensiz yollarda,
Ben ise sana çıktım her yolda,
Bilemezdim hayır kelimesini bu kadar seveceğimi,
Şimdi anladım her işte bir hayır varmış elbet,
Sen bir başkasını severken umarsızca,
Ben seni ondan daha çok seveceğim,
Ve sen de öğreneceksin gerçek aşkı,
İşte ben o zaman öleceğim…

Özkan Kul
/