sükûnet yağsındı istem
biraz eksilsin itibar
kaçmak lazım o zaman kendinden
hani aşk dahil her şeyi bırakmak!


sıcaklara tedavül edilmeli soğukluklar
yorgun imgeler uyumalı evde
ama maviler
vuruyor dalga dalga
gemilere saklanmış geçiyor özlemler
dizlerine yazarken güneş ecnebi gözlüklerle
amele işi tümceler
farkediyorsun ki
kaçtığın sensin sadece
uyanıyor zihnindeki mumya
park ediyor mehtabın yakamozuna
hani tatil diyorlar ya adına...
sabaha dek yatıyor yanında
oysa
bir şairin gidebileceği en uzak yer üç nokta!..



anladım
şiirler İstanbul gibi
bir yanı hep deniz
senden gayrısı kibrit kutusu hani!
dağıldı mı ufunet damarlara
hüzün kadar
hep bıraktıkların uçuyor martılarla
aşk konuşmuyor senle
sen konuşmadıkça!
biliyorsun
sivrisinek olup sokuyor boyuna
güneşe geçiriyor hırsının dişlerini
bastırmıyor üzerine toprak
suda eriyor balıklar
tuz dolunca genzine konuşuyor gözlerin yamacı
fondip nağmeler düşüyor şarkılardan;

’ kendine iyi bak denmez saçma
kendine kalıyor insan eninde sonunda’

hani tatil diyorlar ya adına!
kendinden kaçma!..




evet
kendime iyi baktım!
senin gözlerinle
iyi değildim aslında, inanma
eksildikçe artan yanım sendin yine
hava değişikti evet
ortam
insanlar
ama olmadı
benzerlerin kadar aptaldım aslında
aya sevdalı geceler bozdurdum sabahlara
anlamak üzmedi mi
asılırken kabullerim kurumaya
her renk bir birine benzerdi evet
yutkunurken kırmızıya çalar morcivert tümceler
hiç dokunmadı hiç
senden bihaber coğrafi rengarenk maviler
alkol bulaması afrodizyak gözler
hiç biri hiç...


hem
iyiyim, demek bu zamanlarda
seni sevmiyorum artık! gibi
ne kadar a r t ı k sevda hırçınlığıysa

bir o kadar da hedef tahtası uydurması aslında
beş para etmez bir Kerem’sin, hepsi o
Aslı’n tüm ıslaklığıyla duruyorsa aklında!..




ToprağınSesi






.