Biz üç arkadaştık Ahmet Ali ve ben
Öylesine bağlıydık ki birbirimize
Yoksul ama bir okadarda zengindik
Çünkü Hayatın getirdiği hiç bir şey
Bizleri Üzmeye gücü yetmezdi
Ahmet sabahları uyanır uyanmaz
Sıcacık tarhana çorbamızı hazırlardı
Ali ise biraz tembel birazda yaramazdı
Ben deniz ise biraz romantik
Biraz yakışıklı birazda duygusaldım

Günün ilk ışıklarıyla birlikte
Karnımızı doyurur hayata atılırdık
Ali saz çalar Ahmet ise mızıkasıyla
Eşlik ederdi ve akşam oluncayakadar
Şarkılar söyleyerek para kazanırdık
Elimizde helal kazanılmış sıcak bir ekmek
Biraz peynir biraz zeytin birazda sevgi
Kalbimizde mutluluklarla eve dönerdik

Herkez uzaktan uzaha bizleri izlerdi
Böylesine perişan ve yoksul bir hayatta
Nasıl oluyorda bukadar mutlu kalabiliyorlar
Deyip bizim bu dostluğumuz dilden dile
Kulaktan kulağa duyulmaya başlamıştı
Ve öylesine yer almıştı ki insanların aklında
Bunun bir formülü olduğunu düşünüyorlardı
Aslında bilmedikleri ve unuttukları tek şey
Sevginin ve mutluluğun asıl kaynağı
Yüz yıllardır var olan bu topraklardı

Nedemiş büyük üstad güzel düşün güzel yaşa
Sevginin asıl kayanağı kendi içimizdedir
Onu çıkartıp hayatınıza yansıta bilmeniz
Sizlerin elinde, asıl mutluluk kendi içinizde
Böylece hayat boyu mutlu kalmayı başardılar
Bu üç arkadaş, bu sözümü sakın unutmayın ki
Gerçek dostluklar dünya malıyla satın alınamaz...