Maruzatım odur ki zay’olmuş şuurumuz
Yoksun kaldık ziyadan, karartılmış nurumuz
Avamlaştık gitgide, yerlerde gururumuz
Ne teessür ederiz, ne kalmış sürurumuz

Fikrî zaruretteyiz, mahrumlaştık algıdan
Bıkmadık elli yıldır tek vuruşlu çalgıdan
Korkutulduk bir asır her bilimsel olgudan
Akıldan uzaklaştık, bilgi değil zorumuz

Hayli magandalaştık, habire kabalaştık,
Eğitimi boş verip cehalete bulaştık
Korkular icat edip gölgemizle dalaştık
Dövülür duvarımız, yıkılmakta surumuz

Körleşti gözlerimiz, dünyayı görmez olduk
Doğru söz söyleyene bir fırsat vermez olduk
Bu gidiş nedir diye hiç akıl yormaz olduk
Maya tutmaz unumuz, çiğ kaldı hamurumuz

Efkâr-ı muhayyibiz, eksik anlayışımız
Kısır düşüncelerden kurtulmuyor başımız
Beyinleri katletmek oldu tek uğraşımız
Cehalet ne derdimiz, ne de çok umurumuz