Ne zaman hüzünlü bir şarkı duysam, ağlarım
Bir anne şarkısıysa, çekilir damarlarım
Hatırlasaydım seni, hayalin avuturdu
Elimde değil anne, sende kaldı bir yanım
Ne zaman hüzünlü bir şarkı duysam, ağlarım

Ne bir resim bıraktın ardında, ne bir anı
Duymak nasip olmadı, anlattığın masalı
Bir anne hasretiyle kavrulur durur içim
Beni burada öksüz, annesiz bırakalı
Ne bir resim bıraktın, ardında ne bir anı

Kimbilir ne ninniler söylerdin başucumda
Belki elini tuttum küçükken, avucumda
O güzel gözlerinin bakmışsam da içine
Silinmiş, hiç hatıran kalmamış göz ucumda
Kimbilir ne ninniler söylerdin başucumda

Ne çok isterdim senle derdimi paylaşmayı
Öğretirdin mutlaka dertlerle savaşmayı
Kanatlarım kırılıp, çaresiz kaldığımda
İstemez miydin sen de, bana kucak açmayı
Ne çok isterdim senle derdimi paylaşmayı

Yüreğimde hep senin özlemini duyarım
Bir resmin bile yokken sana nasıl doyarım
“Anne” sözü edilse, dalarım uzaklara
Bir yarım orda kalır, kopar gider bir yarım
Yüreğimde hep senin özlemini duyarım

Gözlerimde matemin, içimde hüzün anne
Şu yaşa geldimse de sönmedi közün anne
Sahi ne renkti gözün, saçın, ellerin nasıl?
Hayattayken görmedim bir kere yüzün anne
Gözlerimde matemin, içimde hüzün anne

Ne albümde bir resmin, ne adın, izin kaldı
Yüreğimi kavuran, sönmeyen közün kaldı
Yıllardır cemalini hayal eder dururum
Bir kere görmediğim sır dolu yüzün kaldı
Ne albümde bir resmin, ne adın, izin kaldı

Seni bütün kalbimle sevdiğimi bil anne
Hala yüreğim yanar, serpemedim kül anne
Sensiz yüzüm gülmedi, dinmedi gözyaşlarım
Her gece gel, uyurken gözlerimi sil anne
Seni bütün kalbimle sevdiğimi bil anne

Bari rüyamda olsun göreyim nur yüzünü
Sen de gör, ne halde bıraktın öksüzünü
Annesiz koymuşsan da hayalsiz koyma beni
Bir kez olsun duyayım “Yavrum!” diyen sözünü
Bari rüyamda olsun göreyim nur yüzünü
Bari rüyamda olsun göreyim nur yüzünü