Hergün trenler gelir geçer
Kapımın beş adım ilerisinden,
Mavi-beyaz-kırmızı.
Kimini uzaklara taşır
Hayal yüklü beşiğinde.
Ben de binerim ara sıra,
Olmayan pembe bulutlara yönelir.
Bilirim oralarda keder yok,
Üzüntü kısır döngüdür,
Olmayan pembe bulutlarda.

Hani pembe panjurlu evler?
Hani güllerle bezenmiş bahçe?
Hani gülümseyen yüzler?
Tren ha bi gayret ilerler
Aceleci-ivedi adımlarla.
Raylar üzerinde ninni söyler
Tren ha bi gayret ilerler.
Zamanla yarışır raylar.
Ve…
Pembe bulutlarda geçer aylar.
Bence bu tren sevgi taşır,
Saygı kol gezerse bu rayda.
Tren ha bi gayret ilerler.
İlerler de…
Nereye gider?
Gözlerim buğulanır pembe bulutlarda
İki damla yaş karışır hayalime
İçimi acıtır trenin düdüğü,
Çığlık gibi, pembe buluta karışır.
O da hüzünlenir benim gibi
Damlacıklar göz yaşımla buluşur.
Trense ha bi gayret ilerler.

Martılar yarışır bizimle
Upuzun kanatları hükmeder sessizliğe,
Rayların gıcırtısı çırpınışlara karışır,
Olmayan pembe bulutlarda.