5
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1221
Okunma
Gecenin sorumluluğunu taşıdım kirpiklerimde.
Göktaşlarını anımsattı ışıklar.
Tüzlerce pencere karesiydi ip uçları.
Yine özveriyle sunarken karanlığını.
Kuytuda bir ağaç salındı
Endamının rengarenk pullarıydı yapraklar.
Selamladı gelip geçeni belli belirsiz.
Karanlıkta eridi sesi rüzgarın.
Yayalar çizdiğim çizgide kayboldu.
Kayboldu yüreğimin gözündeki uyumsuzluklar.
Uzaktaki dağınık bakışlarını topladım
Kocaman demet oldu boş yastıkta.
Gece karanlığın koynunda uyudu.
Asuman AKIN 23.20
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz