1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1526
Okunma
İ. Metin Gürman
Nice yıllar ötesinde,
Gündüzünde gecesinde,
Seni sordum her seherde,
Seni seni bulamadım.
Beni doğurtan ellerde,
Süt emdiğim memelerde,
Yosmalarda dilberlerde
Seni seni göremedim.
Cellatların baltasında,
Hûrilerin bal tasında,
Dirisinde hastasında
Seni seni bulamadım.
Batan günde, esen yelde,
Karlı dağdan kopan selde,
Dost başını kesen elde
Seni seni bulamadım.
Hırlısında hırsızında,
Yolların en ıssızında,
Hem sesinde hem sazında
Seni seni duyamadım.
Beşe alıp bire sattım,
Meşke dalıp efkâr attım,
Göz yaşıma şarap kattım
Seni seni bulamadım.
Gölgem gibi arza düştüm,
Sapan olum yeri deştim,
Ben bu candan çoktan geçtim
Seni seni göremedim.
Hem tokunda hem açında,
Tabiblerin ilacında,
Türbelerin başucunda
Seni seni bulamadım.
Mezar buldum taşın baktım,
Adın gördüm yaşın aktım,
Ağıtlarım boşun yaktım
Seni seni bulamadım.
Çok aradım yeryüzünde,
Yatamadım yar dizinde,
Göğe çıktım aşk izinde
Seni seni göremedim.
Düşman başı ezemedim,
Yar kolunda gezemedim,
Ben bu sırrı çözemedim
Seni seni bulamadım.
Ne gözünde ne kaşında,
Ne elinde ne başında,
Ne suyunda ne aşında
Seni seni bulamadım.
Neler verdim alamadım,
Bomboş oldum, dolamadım,
Gözüm yumdum, dalamadım
Seni Seni bulamadım.
Ağyar oldum karda izde,
Tökezledim yolda düzde,
Sana baktım yanan közde
Seni seni göremedim.
Dertli sazın dört telinde,
Dört Kitabın tek dilinde,
Seni sordum hak indinde
Seni gene bulamadım.
İsmail’e kader âyan,
Yok mu gardaş sesim duyan,
Gün ışıdı artık uyan
Seni ancak bende buldum.
Bu dizeler Yunus Elleri’ne armağanımdır
MG
5.0
100% (1)