Acırım biten güne bakarken mahzun durup
Yalnızlık akşamında kızıla döner gurup
Alev alev yakarken ufukları kavurup
İçten içe yanışım kalbi üzdü mü? Bilmem.

Merhaba, şiiriniz yine usta bir kalemden çıkan edebiyatın olmazsa olmaz kurallarını ihlal etmeden icra edilmiş bir nadide eser...Hem ses hem de duygu... birlikte ve ahenkli olarak ,o kadar uyumlu bir sarmal oluşturmuş ki...paylaşmak yüreğe su serpmekte...sevgi kalplerde mutlu ürpertiler uyandırmakta...

Teması çok nadide...Aşk, ilahi aşkla insan sevgisi arasında ufak nüanslarla okuyucuya "hangisi" sorusunu yöneltmekte... Böyle uhrevi, fesahat ve belagat kalitesi üstün şiirlerin tadı da elbetteki farklı olmakta...

Bir zamanlar zevcelere yazılan sevgi mektupları da böylesine seviyeli...candan...yumuşak,ürpertili ve tutkulu olurdu...O derece de saygı içerirdi...Duyulan hissiyat fiziki tat anlamı taşımadığından, Yaradan'ın rızası ile de örtüşürdü.. . Böylelikle "yaratılanı sev Yaradan'dan ötürü" düsturu da yerine getirilmiş olurdu...

Günümüzdeki gerçek sevgilerin tahlili yapıldığında da "sevginin beklentisiz...koşulsuz ve sınırısz olması" vurgulanmaktadır... Yani sevgide yararlanma, sahiplenme, gütme...vb. çıkar ilişkileri olmamalıdır...

Şiiriniz bu bağlamda çok seçkin, kaliteli ve duygulu...Okuyanı cezbeden bir ağırlığı var...Paylaşmakla duygular ipekleşmekte...yumuşamakta...uhrevi bir tat hasıl etmektedir...

Çok beğeni ile paylaştım...bazen şiirleriniz zaman darlığından ötürü yorum yapamamaktayım...Ancak genel kanaatim çok olumlu...kaliteli ve çıtası yüksek olduğu yolundadır...başarılarınızın devamını diliyorum...Saygılarımla...