terk edilmiş diyarların ölü ruhları gibiyim
Ne giderim ne gelebilirim
Son kelimeler dökülürken dilimden
Acı sözlerimle kendimi yılan gibi sokarım

Ayrılığım derin bir dehliz olur,
Ben içinde kaybolurum
Can kırıkları dolar kalleş ruhuma
Ten acımaz, yaş durmaz akar

son bir haykırış kalmıştır heybemde
Ne vakit kime niye haykırırım bilinmez
Ağrı dağı gibi yüce olur yalnızlığım
ben önünde secde ederim, vuslatlarına

İki göz iki minare gibi dikilir arşa
Kim bilir hangi gideni beklemekte
Belki gelmez beklenen, belki de giden ben

Soğur her yan, erimez karlar yağar
Gidişinle arkana baktığım camdan
Nefesimin buğusu donar
Bir yağmur yağar ardından
Serin bir toprak kokusu olur her yan

Yüreğimden çıkar küçük kız çocuğu
Altın saçlarını örer geleceğine
Bilmez ki gelecek hüsran, gelecek acı
Bakarım umut dolu gözlerine, hüsran dolu gözlerimle

Şimdi yalnızım , umutlarım da yok
Ağaçlar ayakta ölür misali
Ruhum direnişler içinde kalır