3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1266
Okunma

ERKEK
Soğuk hemde çok soğuk
Duygularımı ancak öksürük aralarında hiç birşey yokmuş gibi aktarma şansını bulabiliyordum
Cümlelerin sakıncalıdır diye söylüyemediği tek kelime
Özledim
Ellerim soğuk yüzüme tamas ederken
Basit bir yalan
Üşüdüm ve birazda kahkaha
Gözlerime bakma ne olursun
KIZ
Saçları dağılmış sakalları arasında usta bir ressamın eseri gibi duruyordu
Farklı bir bene hitap ederken nasıl bıraktığın yerde gelme ümidinle beklediğimi diyebilirim ki
Ne olur susma
ERKEK
Zavallı halimin mert günlerinde çekip gittim
Biliyor musun
Çok az ömrüm kaldı diyemezdim ki
Seni mutlu edebilmeyi hep hayal ettim
Ağlamak değil gülmek yakışır
Gamzelerine hayranken üzemem ki
Ölürken değil mutluyken hep hatırla
Beni affet
Hoçcakal diyemeden gidiyorum
KIZ
Uğultuların hüküm sürmeye başladığı bir anda
Suskunum
Yalnız olmama rağmen mutluluğun sarhoşluğuna kapılmıştım
İlk defa neden aramadan gülüyorum
Diyemedim
Tanıştığımız o yer artık hep açık
Belki yolun düşer diye
KIZ
Yorgun postacı mektubunu verip geçti
Benim kimsem kalmadı
Sırdaşım yalnızlığım oldu
Üzüntüye kapılırken o hep gülüyor ama
Herkes hüsrana kapılırken sen şarkı söylerdin
Kısa yaşamında mutluluğu öğrettin
Gülüp geçmesini öğrendim
YUNUS YOLOĞLU