üzerimde deli kervanlar
kumdan ayaklarımda rüzgâr sancısı
direniyorum akrep kuyruklu zamana
karanlık odalara çekiliyor gözüm
uzayıp kısalan gölgelerin bacağından sarkıyor ışık
boşluklardayım...


işaret parmağımda yorgun bir arı
kanayan peteklerime sülfür sızıyor...
birazdan gök düşecek boşluğun aynasına
ve yansıyan gölgelere kurşun sıkacak
delirmiş hayalim


.......


ince belli bir karınca koşarken menzile
kimse bilmeyecek acının soğuk yüzünü
mavi kuşak kuşanmış sonsuzluğa...
terleyen bedenimden süzülürken ruhum
kirpiklerimde dişil bir bulut
doğum antrenmanlarında...
- ağla... ağlasana gözlerim-



göğsümde demirden bir pençe
sanırsın... kızıl bacaklı atmaca
bir bir yırtıyor yaşam arterlerimi
nar damlayan usumdan kan topluyor kızılca yarasalar


biliyorum yaşamın bir adım ötesi ölüm
bir adım ötesi sonsuzluk
ah! ince bir çizgide sınanıyor
yorgun kalbim...


.......


üryan mucizelerin sahibi Rabbim
esrarengiz yolların eşiğinde
kudretinin gölgesinde can çekişiyor bedenim
merhametinin ışığını esirgeme, günahkar kulundan
-anladım- okyanus da küçük su kabarcığı kadar güzelse yaşam...




öyleyse
kim korkar azgın fırtınalardan
söyleyin! martılara çığlık çığlığa uçsunlar
yıldızların şavkı vursun yedi tepeli dağlara
kımıl kımıl dalgalansın yapraklar, yemyeşil ağaçlarda
kimse incitmesin! sırça gözlü serçelerimi
kimse dokunmasın! güneşime
öpsün yine gelincik dudağımdan



bırakın beni...
bakir kırların uçsuz derinliğine
bırakın! bıkmadan usanmadan yürüyeyim
yürüyeyim...henüz nefes alabiliyorken...





ayşe uçar
08/10/2011