Kaplumbağa yürüyor yavaş yavaş,
Ve de emin adımlarla,
Tüm hayvanların içinde,
O sanki gerçek bir ağa.


Telaşsız, acelesiz ve de soğukkanlı,
Taşır üzerinde yaşadığı yuvasını,
Yaradan ne güzel çizmiş, özenmiş,
Görseniz şaşırırsınız yavrularını.


En fazla yüzelli yıl yaşarlar,
İnsanlardan çok korkarlar,
Dokunsa bir insan yuvasına,
Ürküp kafacığını saklarlar.


Kimse ürkütmese bu tatlı hayvancığı,
Bırakın kendi haline,
Gitsin yavaş yavaş yokuş yukarı,
Beslesin özgürce minik yavrularını.


Yavaş ama emin adımlarla ilerler,
Gürültü duyunca kabuğuna saklanıp bekler,
Ne olur dokunmayın bu masum hayvancığa,
"Yüce Yaradan" ’ın hatırına...


Onu kendi haline bırakırsanız,
Aç kalmaz asla dokunmazsanız,
Yaratılmıştır onun için her türlü gıda,
Bulur, besler kendisini kolaylıkla...


Erenköy
Ayşe Seyla Ertem
13.03.2011