Anneler günüyken,
Ziyaretine gelmiştim erkenden,
Toprağın dümdüz olmuş,
Ayıkladım yabani otları,
Ettim başucunda;
Bildiğim duaları.
Her tarafta asırlık selviler,
Çeşit çeşit ağaçlar,
Dallarda öten kuşlar,
Şakıyan bülbüller,
Mavi göklerden süzülen
Işık hüzmeleri,
Andırıyor yattığın yer;
Sanki bir cennet bahçesini.
Üzerini örten o kara toprak,
Yakında yağmur görmemiş kurak,
Döküyorum her tarafına suyu,
Hissediyorum sanki,
İçinin ferahlık duyduğunu.
Yatıyorsun eskisi gibi masum,
Ve sessizce...
Ayrılmak istemedim hemen,
Yanıbaşından,
Yüksek sesle konuşamadım,
Senle,rahatsız etmeyeyim,
Diğer sessiz uyuyanları da diye,
Sadece dedim sessizce;
"Yanındayım,ben geldim anane."
Bir an hissettim diyorsun sanki;
"Ağlama sakın ha,ben kurtuldum,
Yok artık romatizma ağrılarım,
Tansiyonum,uykusuzluğum,
Şekerim de,başağrım da bitti,
Artık ağır da işitmiyorum,
Sessizce,huzurla uyuyorum,
Benim canım yavrum,vefalı torunum."
Çok mutlusun eminim olduğun yerden,
Ramazan ayında ölmek isterdin,
Dileğin de oldu gerçekten...
Emanet ettim seni Allah’a,
Ve de kara toprağa,
Gözlerim yaşlı, içim buruk,
Oradan uzaklaşırken...


Ayşe Seyla Ertem
08.05.2011 / Anneler Günü
İstanbul

*Rahmetli Anneannem Fatma Ereğilmez ve tüm Hakk’ın rahmetine kavuşmuş annelere hitafen...