3
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
838
Okunma
Öyle bir akşam ki çöken
Ağır ağır,
Oysa her yer
Tüm ışıklar içinde, pırıl pırıl.
Sabahı olmayacak bir akşam ki uzanan
Sonsuza dek,
Sanki sıkışmış zamanın bir köşesine!..
Sorma ki
Daha nice kez gün doğacak,
Gün batacak!
O çark ki yarın’ları dün yapan,
Nice bugün’ler yutacak..
Hep kalacak bastıran bu son akşamın gecesi artık..
Bu, benim akşamım,
Bu, benim ihtişâmım gölgelenen,
Bu, benim kâl’am yıkılan yer yer,
Bu, benim batışım ufukta,
Bu, benim efsânemin çöküşü!
Bu, benim kopuşum hayat ağacından,
Bu benim son dönüşüm toprağa...
5.0
100% (2)
Cevap Yaz