İnsanı anlatmaya ne sözler yeterli nede kelimeler
Ben sadece bir gönül eriyim aşkı yazar aşkı çizerim
Diyar diyar dağ bayır gönül deryasında gezerim
Kimisi deli der kimisi zalim kimisi ise alim.

Afrikadan mekkeye avrupadan medineye
Aklımızda sen fikrimizde sen ya MUHAMMET
İnsanlık kendini kaybetmiş bir halde
Gözlerimiz kalplerimiz yollarını gözlemekte EFENDİM.

Dillerimiz suskun yüreklerimiz suskun
Heryerde kan heryerde intikam efendim
İnsan oğlu gaflette İnsan oğlu çıkmazlarda
Yerden Göğe kadar gözlerini kan bürümüş EFENDİM.

Gel artık efendim,ne olur gel, gelde bitsin
Bu insanlık kıyımları bu insanlık ayıpları
Akıl yoksulluğu almış başını gidiyor
Tek çaremiz sensin efendilerin efendisi.

RABBİM açtık ellerimizi sana sığınıyoruz
Kavgamız insanlık kavgamız adalet
O diyardan bu diyara gezer dururum
Tek bildiğim gerçek var oda sensin ey RABBİM.

Affeyle bu aciz bu nankör kullarını
Yollarına köle olmaya geldik efendim
Yeterki gel söndür içimizde ki yangınları
Tüm ümmetin yollarını gözlüyoruz EFENDİM.

Yeterki gel gelde bitsin bukadar acı
Bitsin bukadar çile kan nefret intikam
Gelişinle cennet bahçeleri yollarına serilsin
Gel ki tüm kağinat dile gelsin EFENDİM
Efendilerin efendisi ya MUHAMMET...