O küçük bir buluttu içinde, yağmur olmayı bekleyen cümleler taşıyan.
Sessiz, dilsiz, gizli, kaçak özlemleri vardı, buharlaşarak yüreğinden gelen.
Yağmura dönüştürüp akıtacaktı duygularını, sevdiği gözlere.
Zaman rüzgarında, karşıdan gelecek bulutu bekliyordu.
Tek başına yağmur olamazdı!

Yalancı rüzgarmıydı onu sürükleyen! Yoksa sabırsızlığımıydı?
Bir anda esen! Tam çarpışacaklardı, aşk yağmurları yağacaktı!
Neden olmadı?

Yakınlaştıran o rüzgar, bir anda uzaklaştırdı!
Dışarıda, yağmurlar yağıyordu.
O da yağdırmak istiyordu, duygularını.
Gönlündeki bulutlarda biriken yağmurlarını.

Yağmurlarla geldi ama; yağamadı.
Yağabilseydi eğer, büyük bir sel olacaktı.
Su hayat verecekti, susuzluktan çatlayan gönüllere!
Belkide onları boğacaktı korkudan!

ihtimaller gerçek olacak ,sisler dağılacak,
Gizler soyunacaktı, bulutlar çarpışacak,
Duygular yağmurlarla yağacaktı!
Ve "aşk" gök kuşağı gibi çıkacaktı!

Bütün renkler parlayacaktı, yürek yüzünde bir aşk doğacaktı.
Güneş gibi sıcacacık, sevgi dağıtacaktı!
Olmadı! Zaman rüzgarı yalancıydı.
Gökkuşağı; başka yağmurlara kaldı...

V.Kayra