Gönül tezgâhımda kilim dokudum
İlmek ilmek renk renk sevdam yansıdı
Cahil idim tende ilim okudum
Cümle echellere kavgam yansıdı

Ünledim dağlara yürek dağladım
Bir duyan olmadı sedam yansıdı
Yıllarca kendime bir dost aradım
Yalnızlık şavkından gölgem yansıdı

Canımsın desem de bana kanmadı
Yârin bakışından sitem yansıdı
Murada ermedim adım anmadı
Yine de gönlümden gülüm yansıdı

Bire bir katsam da iki demedi
Çok bilmiş âdeme öfkem yansıdı
Develer atladı hendek kalmadı
Cahili ıslaha ömrüm yansıdı

Gel diyorsun ama nasıl ey derviş
Kapılar kapalı sabrım yansıdı
Karanlık içinde nurlara ermiş
Makberi özleyen bahtım yansıdı

Ben beni bilmezken bakar bir kördüm
Gafletten uyandım şahsım yansıdı
Tevazuya hasret alimler gördüm
Verdiği ilime fikrim yansıdı

Tasavvuf nuruyla açıldı gözüm
Yalan dünya ne ki ölüm yansıdı
İlahî aşkınla kor oldu özüm
Enel Hak demek zor nefsim yansıdı

Saltanat kurmuştun dünya malıyla
Giderim mi sandın Acem şalıyla
Taşırlar seni de ahret salıyla
Melanî vasfında ruhum yansıdı

Tahsin MELAN

Şiir sunumu:
www.tahsinmelan.com/siirler/sunumlar/yansimalar.htm

www.youtube.com/watch?v=apT51Pv8ojQ