terzi benim,aşk ben,beni başkaları yazıyor
kumaşımdaki gülleri kesiyorlar en açan yerinden
gözlerinin yeşilinden ak, akşamımdaki güneşten
su mavisinden tam,dudak pembesinden
pembeye doyacakken ,sabah kesicileri ,katiller

kumaşı ,makinayı,düz dikişi,eğriyi sökükleri
bilen terzi benim,sevgi teyelleri şiir ilikleri
yüreğin kalıbının çıkmayacağını bilen,çatlayıncaya dek
ağrıtılacağını,bin kez dikileceğini ince deliklerini
küle köz ekleyen,çul ile yakan ocağı


benim işlenen,işleyen ,nakış üzerinde dağ ova yolları
doruk ve gölge,değerli taşımda ayak izleri
elma ağacının kırık ucunda,uçuk pembe çiçeklerde
yaprağa zıplayan ,ayakları toprakta ,denize değen
ırayan umutlarda bir koşu,kendi ellerinden tutan

ipeği en iyi ben bilirim,sert erkek avuçlarından
ince bir gül çizer ince parmaklarım kumaşın üstüne
giz yiter, dikenin kanlı yüzü seyrir
boşa yitmediğini anlar günler,kızarır alnı
gideceği yolu bulur aşk ,ah aşk!