Yine Sensizlik…

Söz imiş kalbime düşen intizar,
Cemreler yurdunda ben küle döndüm.
Gönlümde hazan var, dilde ahûzar…
Her seher ah çeken bülbüle döndüm…

İçip yudum yudum aşk baldıranı,
Hüzne rehin verdim geçen her an’ı
Sır edip gönlüme düşen sultanı,
Sükûtu lâl eden bir dile döndüm…

Ömrümdü, ömründen esirgediğin.
Ömrümdü, kahrımda esir dediğin.
Çöllere düşmekse kusur dediğin,
Ben ki serabından bir çöle döndüm.

Aynalara baktım, göstermediler.
Yüzlerinde bana yer vermediler.
Hepsi de ser verip sır vermediler.
Yârâna yâd idim yad el’e döndüm…

Her şey senden yana aktı ruhumda,
Hep sen oldun hep sen, sessiz ah’ımda,
Erirken varlığım tek nigâhında,
Sonsuzluğa akan bir sele döndüm…

Kayboldum kendimi sende ararken,
Yitirdim ben seni, bana sorarken…
Kollarım boşluğu son kez sararken,
Gelmedin, yüzümü ecele döndüm…


Yusuf Mescioğlu
Yirmidokuzekimikibinonbir.