Bilinmez..Son sarılışım bu sana
Uzak bir banliyöden soluksuz yoruluşum
Yalınayak Tac Mahal’e.
Kıyısında yüzdüğü(m) ağzından
Şehla bir istavritin bodoslama dalışı
Okyanusun dibine






/Yahut bir kedinin ilk kez yıkanması
Hiç tanımadığı yağmurla/




Çok şey mi aldım ki; hayattan
Ağır be(r)deller ödüyorum
Bu bir erkeğin omuzlarını en son babama benzetişim
Ve sessizce uğurlarken, metanetin soğuk yüzünü öpüyorum




Son arsızlığımdı zamandan
Ç/aldıklarım
Bir kaç takvim yaprağı
Ruhun ve vivaldi
Yüksek ökçeli parlak ayakkabılarım ve gülüşlerin
Arka sokaklarda pera’da işte



Eyüp’ten son bakışım istanbula
Genzimde yeşil çay tadı
Hüznümün son sessiz tanığı Pierre Loti
Eyvah... Şimdi her ağacın dalı kırılgan ve
Ölü her serçe




Iskalayan bir atış bu
Bir sonbahar vurgunu, ölüme teğet
Yolum(d)a kâbus, ezberim(d)e c e n n e t...



de_soulmate