Ateş düştü nazlı yarin gönlüne
Canından bir canı toprağa verdin.
Mutlu günde,elem düştü üstüne
Canım ablam derde ne çok severdin
Başın sağ olsun canım manolyam.

Anlatırken çıkartırdın arşu alaya
Çocukken bahçede oynardık derdin
Kanatlanıp çıktı Yüce Mevla’ya
Dualarla onu gapre gönderdin.
Başın sağ olsun canım manolyam.

Yıkılmaz değildi, yıkıldı çınar
Yüreğinde acıların sel oldu
Alıp götürdüğü göz yaşı pınar
Acıları bitti, hepsi gül oldu
Başın sağ olsun canım manolyam.

Acı tatlı nice yıllara erdi
Hep gurbette hasret ,özlem çekerdi
Doyamadan kara toprağa girdi
Rahmetini bol bol eylesin Mevla’m
Başın sağ olsun canım manolyam.

Sizi doya doya sevip görmeden
Gülay, tut elimi, tut diyemeden
Sizi göremedi göğe ermeden
Kara toprak aldı seni can ablam
Başın Sağ olsun canım manolyam.

Son günlerde gözleri hep aradı
Kardeş, abla, evlat neye yaradı
Ani oldu etraf birden karardı
Sessiz gemi o limandan yol aldı
Meleklere yoldaş oldun can ablam
Başın sağ olsun canım manolyam.

Candı dostlar ,can bildiği canında
Gider iken,kımler vardı yanında?
Ne dert kaldı nede acı bağrında
Kara toprak aldı seni can ablam,
Başın sağ olsun canım manolyam.

Gider iken kimler geldi vedaya?
Bütün dostlar doldumu ki odaya
Kanatlanıp çıkar iken Hüda’ya
Bir tepessüm biraktınmı can ablam?
Başın sağ olsun canım manolyam.

iSMET KANIK


Sevgili hocam Gülay Somer Birkl’ın çok değerli ablasının Almanyada vefat etmiştir Anısına yazdığım bu şiir manolyama armağan olsun ,tekrar başın sağolsun .sevgilerle