BİR EYLÜL SABAHI ÇIK GEL SEVDİĞİM


Özlem sardı dört yanımı gitmiyor
Yorgun düştüm gecelerim bitmiyor
Karşımda resmin var bana yetmiyor
Bir Eylül sabahı çık gel sevdiğim.

Sabahtan kalkarsın ,bin bir düşünce
Sema aydınlanır yüzün gülünce
Hasret ile gönlün serde gelince
Bir Eylül sabahı çık gel sevdiğim.

Pelik pelik örmek için saçını
Yüreğimde, dindirmeye acını
Başına takmaya gönül tacını
Bir Eylül sabahı çık gel sevdiğim.

Kır’a çıktım güllerini dermeye
Gül topladım yollarına sermeye
Sinem deki ateşi söndürmeye
Bir Eylül sabahı çık gel sevdiğim.

Hasret ile kollarına sarmaya
Halin nice oldu deyip sormaya
Adak duttuk Rab’imize sunmaya
Bir eylül sabahı çık gel MANOLYAM.

İsmet KANIK