...................../Bu şiir....Ağzında emziğiyle öldürülen ya da ışığı söndürülen barış ve sevgi olamayan meleklere; duayla....hüzünle....sevgiyle...ithaftır...



Bir geçmişe bir de geleceğe
rehin koymuş,
bir mezarlık uyanır uykusundan
ayak uçlarında sıra serviler
kim bilir gölgesinde hangi çeteleyi tuttular
hangi hayatı unuttular

kayan yıldızlardan seçilen
bir iz miydi ölüme giden yol
ya da bir kundak içinde
kör kuyularda ilerleyen delik bir sal
hangisi erken varacak
kibrit uçlarıyla tutulan bir oyun
ellerinde altıpatlar bir sonun

şimdilerde
serçelerden fal tutuyorlar
maksat kırmak kanatlarını, bakın da görün
sağım solum
önüm arkam da sobelendi
ve dediler gagasına bir tutam biber sürün

dönenceler içinde
eskiden kalma bir sırça saray
kendini eğlendiren bir ece
bir geceye bakıyor bir kendine
gözleri yanıyor hevesle
getirseler şuradan kanlı bir harabe

yıkıntılar arasında
yol alırken kıçı kırık bir keçi
son çaba bir gayret
takıyorum boynuna bir fıçı
güya toplayacak
ve harmanlayacak seni, beni, bizi
kıvama gelir belki sevgi

gel gör ki
her hayat kayan bir yıldızsa
ve sevgi hayatta yalnızsa
söyle çıkar mı yalnızlığın sesi!...



Sunu;
....................sen barış, ben sevgi birleşip yıldız olamadık
........................biz hayattık, kaymadan gökyüzünde kalamadık!!!


Fergül
01.08.2006