Bir hüzün bulutu var bu günlerde sehrin üzerinde
Sağnaklar başlayacak birazdan
Dudaklarımı ısırıyorum kanatırcasına
Tırnaklarım uvuç içlerme geçiyor
Ama ben hıssetmiyorum .....

Sokaklarda bir koşuşturmacadır gidiyor
Ayak sesleri birbirine karışıyor
Sankı çığlık oluyor atılan kahkahalar
Beynim uğulduyor kulaklarım çınlıyor
Gözlerim her yabancıda tanıdık bir şeyler arıyor...

Köşe başlarında nöbet tutuyor çaresizlik
Gölgesinde buluyorum kendimi sokak lamlarının
Ve bazen kendi gölgem bıle korkutuyor beni
Yağmurun öptuğü kaldırımlarda kalıyor ayak izlerim
Yağmur damlaları ne güzel de dans ediyor düşerken
Yüreğimde hissetiğim saba makamındaki keman sesinin eşliğinde ...

Bir su gibi süzülüyorum gecenin tenha karanlığına
Kader ortaklığı teklıf ettım bulutlara
Belki bende karışıp yağmurlara yağarım
Senin bulunduğun iklimdeki bulutlarla...

Sessiz ve çaresizce gidiyorum şimdi
Belki sesime bir ses nefesime nefes olur uzaktaki
Yine gelirim o zaman bekle
Birlikte okuruz belki şimşeklerin karanlıklarda yazdığı
O isimsiz muhteşem şiiri.....


_Hüzün Bulutu_