muhakkak kaçırmıştır treni
doldurmuştur illaki bir tomar kimsesizliği
çantasının içine
ağır gelmiştir bavuluna zayıf eli.

atmıştır yüzükoyun kendini yatağa
yastıkta boğmuştur gözlerini
sözlerini yastıkta

muhakkak geceden kalma uzun bir düşte
kısa kısa saçlar görmüştür dağınık
leyleği havada vurmuştur
saklamıştır suçunu kol çantasına sıkıştırdığı
koltuk numarasına.

bi de uyansa...

kesin açmıştır kitabı
iki tek sek şiir atmıştır mezesiz
bi dikişte bulmuştur kelimelerin dibini

dağıtmıştır şimdi sözleri
bi çift lakırtı sallanarak çıkıyordur dilinden
devriliyordur odanın orta yerine

tövbeler ediyordur zırıldayarak


inşallah koymamıştır pikaba senar dan
’kimseye etmem şikayet ’
var sen gerisini artık hesap et...


’ne trenler kaçırmıştır zaten yokturlar’
döşenmemiştir rayları bile...