Kaç cinayet işledim yüreğimdeki kuytuda
Ve kaç kez ağlarken buldum kendimi
İki metrelik o karanlık kuyuda...

Façaların çirkin izleri kalmış sol yanımdaki derinlikte
Binlerce pişmanlık bırakmışım
Kocaman sesli sessizlikte
Kefenimin rengi yok
Sayısız leke bulaştırmışım o kahrolası bilinmezlikte...

Çoban yıldızının boyun kenarından kan damlıyor
Ay sessizliği delip
Katil diye haykırıyor
Ben vurmadım çoban yıldızını
O kendisi öldü...

Yarasalar suçluymuşum gibi bakmasınlar yüzüme
Korkarım karanlıktan
Dikmesinler gözlerini gözlerime...
Söyleyin diğer yıldızlara
Lanet okumasınlar bana
Hiç kimse görmedi mi?
Ben öldürmedim...

Hiç bir şair şiir yazmıyor muydu o sırada
Gökyüzünde dolaşmıyor muydu hiç bir kalem
Melekler bari siz yapmayın
Yanımdaydınız
Gözlerinizi neden yumdunuz
Şahidim yok mu?

Yağmur sen anlarsın halimi
Yapmadım diyorum
Vurmadım hançeri boynuna
Ben sadece kendimi öldürürüm
Kıymadım o masum çoban yıldızına

Neden kimse konuşmuyor
Suçum yalnızlık mı?
Öyleyse kes cezamı gök ana
Kır tek dostum kalemimi
Yazamasın sonsuza dek
Bir şiir daha


Yetişin
Güneş gün doğururken can çekişiyor
O da ölmesin ne olur
Yine beni suçlayacaklar

Arzu Buse ERASLAN
22.09.2011
03.03
ANKARA(Hüzün Diyarı)