Kan akıyor şehrin kollarından oluk oluk
Ve ben
Saçlarımı örtüyorum kin değmesin diye
Dışarıda silah sesleri
Ölüm korkusu sarıyor kalemimi
Somyanın dibine oturtuyorum yüreğimi...

Hiç bir iklime ait değil bedenim
Kaçmalıyım bu kentten
İnce belli bardakta demli bir çay ısmarlamalıyım
Bin yılın ahı çökmüş küskün dudaklarıma
Şiirler tüttürmeliyim aynı masada
Sonra alıp ağır başımı
Bilmediğim sokaklara atmalıyım yorgun bedenimi
Tanımadığım biriyle koyu bir sohbete dalıp
Ait olmak istediğim hayata aitmişim gibi tanıtmalıyım kendimi
Büyük aşkımdan dem vurup
Ah’lı başlayan cümlelerle hayırsızlığına dokunmalıyım
Anlatmamalıyım aslında
Kimseler bilmemeli vefasızlığını
Kin kokmamalı dillerinde yaşlı teyzelerin
Vedalaşıp kimsesizliğimle, sessizce yola koyulmalıyım
Doğuramadığım bebelerimi salıncakta kucaklamalıyım
Seninle buluşmalıyım adı konmamış bir boşlukta
Atmalıyım kahrolası kıskançlık belasını üstümden
Değil rüzgar başka bir ten değse tenine kıskanmamalıyım
Hafiflemeli omuzlarım
Ve asırlardır yapamadığım bir şeyi yapmalıyım
Terketmeliyim seni
Bu şehirde kalmalısın sevgili...
Kimliğini bırakıp bu isimsiz şehirde
Dönmeliyim viran kentime
Şairden duydum
"Yakacakmış bu şehri"
Sen burda olmamalısın sevgilim...

Kıyamet dökülüyor şehrin dilinden soluk soluk
Ve ben
Seni kaçırıyorum kan değmesin diye
Sokaklarda sur sesi
Ölmen korkusu düşüyor gözlerime
Yüreğimden uzaklara oturtuyorum nefesini
Hiç bir iklime ait değil sevdamız
Leş gibi kin kokuyor
Ölüyor bu şehir
Ve toprak kabul etmiyor....


Arzu Buse ERASLAN
01.04.2011
02.03
ANKARA(Hüzün Diyarı)