Dizelere tutunup yalın yürek, Kaç kez darağacına astım yüreğimi İnançlarımı yitirdim her köşebaşında, Yalnızlığımın sorgusunda kanadım...
Her iç savaş yalnız yapılırmış, Öğrendim kanayarak.. Gözlerimde saklı can kırıklarını, Kekremsi bir gülüşün ardına sakladım yanarak...
Köşebaşında rastladığım çocukluğum , Eskisi gibi değildi sanki ! "Özledim seni " dedim, Çok özledim çocukluğum... Kaçırdı gözlerini gözlerimden; Benim ellerimdeki cam kırığı, Onun yüreğine battı....
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
"Özledim seni " dedim, Çok özledim çocukluğum... Kaçırdı gözlerini gözlerimden; Benim ellerimdeki cam kırığı, Onun yüreğine battı.... Çocukluğunu özleyen yüreklere selam olsun.
YAŞANACAK TÜM OLUMSUZLUKLARA VE ACILARA KARŞIN ŞERBETLİ OLABİLMEK İÇİN İÇİMİZDEKİ ÇOCUĞU HEP YAŞATMAK ZORUNDA OLDUĞUMUZU .YAŞANAN GERÇEKLER LE ÖĞRENİYOR İNSAN DEĞİL Mİ..AMA NE YAZIKKİ " tavşan dağı aşmış oluyor"..UMARIM SİZİN TAVŞAN HENÜZ DAĞIN ETEKLERİNDEDİR..YAZACAK NE ÇOK ŞEYE GEBEYDİ ŞİİR VE ŞİİRİN BAŞLIĞI..ÇOK ÇOK GÜZEL VEDE ANLAMLI BİR DUYGU PAYLAŞIMIYDI..YÜREĞİNİZ VEDE KALEMİNİZ DERT GÖRMESİN.. KUTLUYORUM YÜREĞİ VEDE EMEĞİ.
"... Gözlerimde saklı can kırıklarını, Kekremsi bir gülüşün ardına sakladım yanarak..."
yine de içindeki çocuk ve çocuklukta biriktirilmiş insancıl güzellikler kendinin korumuş. "Özledim Seni Çocukluğum" bir çığlık ve isyan... kendini yetişkin, büyümüş sananlara ve onların dünyalarına bir isyan... aynı zamanda çocuk güzelliğine ve yalınlığına sahip çıkma... yüreğine ve duyarlılığına sağlık...
"...büyüdükçe canım daha çok yanmaya başladı.. Daha kolay kanar oldu yaralarım.. Ve daha çok özler oldum o küçük kızı; çocukluğumu..."
diyorsun ya; bu yaşananlara bir itirazın yansıması... sahip olunan duyarlılığın, duygusallığın beraberinde vicdanımızın da sesi. diyorum ki; o küçük kız büyümemek de inat etsin, teslim olmasın, vazgeçmesin... çünkü bizim, yeryüzünün bu çığlıklara, yalınlığa, sesimiz gibi sahipleneceğimiz sese gereksinimimz var.
"... Benim ellerimdeki cam kırığı, Onun yüreğine battı...."
"...büyüdükçe canım daha çok yanmaya başladı.. Daha kolay kanar oldu yaralarım.. Ve daha çok özler oldum o küçük kızı; çocukluğumu..."
diyorsun ya; bu yaşananlara bir itirazın yansıması... sahip olunan duyarlılığın, duygusallığın beraberinde vicdanımızın da sesi. diyorum ki; o küçük kız büyümemek de inat etsin, teslim olmasın, vazgeçmesin... çünkü bizim, yeryüzünün bu çığlıklara, yalınlığa, sesimiz gibi sahipleneceğimiz sese gereksinimimz var.
"... Benim ellerimdeki cam kırığı, Onun yüreğine battı...."
Sayfalarda dolaşmasam bu denli harika anlatımlı şiiri bulamıyacaktım..Gerçi antolojide okumuştum ama burada okumak da daha bir güzel can..Kalemini yürekten alkışlıyorum..Bundan sonra sayfanıza girip dolaşacağım ve şiirlerini gönül dostlarımla paylaşacağım haberin olsun can.. Sevgilerimle...
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.