4
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1414
Okunma

Aşka inancını yitirmiş katran karası yüreğime
Çıkıp geldi uzaklardan sürgün yemiş yüreğiyle
Gözlerine mühür gözlerimin hüznü,
Ellerine papatyaların kokusu bulaşmış
Üstü başı hüzün kokan bir ADAM...
Çocukluğu çalınmış avuçlarından
Erken yaşta kucaklamış adamlığı..
Yüreği yangın yeri
Sevdaları kor bir ateş
Yandıkça yandı, kül oldu.
Bir Anka Kuşu misali küllerinden doğdu..
Yaralarını yaralarıma yoldaş edip inandım.
Sırdaşım oldu, kahramanım oldu,
Düşlerimde kucakladığım sevgili oldu
Gelip buldu yüreğimi uzaklardan.
Hasretini çektiğim SEVDAM oldu..
O yaralı yürek en sonunda;
ADAMIM OLDU.....
27/01/2011
iSTANBUL
5.0
100% (4)