Saçlarım beyaz ıslak, kar da yağıyor
Gölgelikli cafenin önünden geçerken;
Seni Turuncu bir İstasyonda
Kaybettiğimi anımsıyorum
Ve ç/akıl tutulmasına giriyorum
Tren raylarında
Ondandır, her tren kalktığından Ürperiyorum

İçinde, senin olma ihtimallerine
Ardında koşuyorum vagonların…
D/okunuyorum sanki
Sevincim an oluyor
Ve boş vagonlara çarparken
İşte o an ray olup
Üstümden trenler geçiyor

Yüreğimin sade ülkesi Gökyüzüm
Gece vaktidir, yıldızlar da ağlıyor
Acılarım artık bana kutsal emanet!
Mutluğumu huzursuz eden gidişinle
Darmadağınım hala


Ve tünelleri boylayan bir mavi tren
Bir turuncu istasyon önündeyim
İşte mekânım buralar…
Ondandır her tren kalktığında
Ürperiyorum

Üfleyip de buğulanan
Camlara bakıyorum şimdi
Hüzün ve yalnızlık yüklüyüm
Çizdiklerimizden de eser yok!
Turuncu İstasyonda bir mavi tren
Ve bir de ben…
Saçlarım beyaz ıslak, kar da yağıyor!


hry/ Eylül-2011