afak
yırtıl artık
kanat takınacak kelebekler
gözlerime su düştü
tabelasız istasyonlarda
uzak ülkelerden gelecekler



hangi zal su verdi çeliğine
bulutları zamansız eriterek
tehir’e ferim kalmadı artık
her izim balçık
umman’larım çekildi düzlüklerimden
sıtma sinekleri yapışıyor gövdeme



yakışmıyor sana tunç’tan gelinlik
umutlarım dem tutarken
hep kızıl ağlama
tek defa dene benim için
karşılık olsun dualarıma
hiç mi iğne deliğin yok senin
beyazlar gönder camlarıma



yatıya kalan bülbül
cehennem sanıyor çizgiye değdiğin yeri
yarenlik etmiyor benlen
muhbirliğine tutmuştum oysa
gammazlamıyor gelecekleri



buzdan pusulalar takma yönlerime daha
mühletler külliyat sende
kelebek dokunuşu bu ne zarar açar ki çağına
maviye çal biraz da
mavi çizgilerin azıcık kalsın bende



ben ufak
sen afak







kasım