"Bir garip yolcuyum hayat yolunda"
Kâh dimdik yürüdüm kâh tökezledim.
Sevda ocağının sönük külünde,
Kâhi ateşlendim kâhi közledim.


Bazen çile çektim bazen de acı,
Aradım her yerde türlü ilacı,
Çare olmaz bana kardeşle bacı,
Derdimi sazdaki telde sözledim.


Düşledim huzurun hep hayalini,
Dolaştım faninin her mahalini,
Görünce dostların melül hâlini,
Şükrettim gözümden yaşı gizledim.


Gözü kara daldım hayat cengine,
Rastlayamadım bir gönül dengine,
Fırlattım sevgiyi gitti engine,
Umutlu gözlerle ufku gözledim.


Uğraştım didindim mutlu olmaya,
Dünya sevdasında huzur bulmaya,
Sevgi pınarından içip dolmaya,
Gönlümü yakacak aşkı özledim.


Tarifsiz acıyor bende ki yara,
Onulmaz derdime bulunmaz çare,
Hayal oldu bana kavuşmak yare,
Yaraları tuza banıp sızladım.


Bilseydim gelmezdim kahpe dünyaya,
Burda mutluluk yok gitsem mi aya ?
Kapatsam gözümü dalsam rüyâya,
Acıdan sesimi çokça tizledim.


İnsanlara baktım hepsi de benden,
Bin parça dökülür yakadan yenden,
Huzur bulacak can çıkınca tenden,
Ben diyen dilimi şimdi ’biz’ledim.




m.ziya dinç
19.09.2011