ruhum sökük bir elbise gibi ne teğel tutuyor ne de iğne
ve ben delirdikçe ne gömlek biçiliyor üstüme
ne de mezar içinde bir mezar deliliğime
geziniyorum uluorta sağda solda
ben kimim ve nerdeyim
bu soru cevapsız kaldıkça ne büyük bir aldatmaca


dilim yılan sokması bir zehirle duruyor ağzımın içinde
beni değil dilim seni kesenleri zehirle...


ben üretimi tek bir numune
ve kendimden kendimleri var ettikçe
kaç kişilik kişi çıkıyor meydana
kaç kişilik siliniyor böylece
ben hala deli olmaya devam ettikçe
tüm gömlekler önden bağlayacak ellerimi
istediğim zaman söküp düğümleri
ibrişimler öreceğim ruhumun sökük yerine


ben kör bir dilenciyim şimdi de
abla, abi, çocuklarının hatrına ver bana bir arsa
kör ve budala


gökyüzü nasıl olsa sadece yıldız ekilmiş bir arsa
arsa arşa yükselmiş de bana bundan diyorlar deli diye
kepenkler inince gece oluyor işte
sökün yıldızları delileri asacağım yerine


ruhum sökük bir elbise ne teğel tutuyor ne de iğne
dikin beni ve ölüleri gömün içime...