4
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
2135
Okunma

Kelebekler ağlardı senin gönül yarana
Taş duvarlar dayanmaz, bu sevdanın uğruna
Kutuplardan eriyen buzları hep yol ettin
Gök yüzünden aşağı, yağmurları sel ettin
Bu sevdaya dayanmaz, cellatların yüreği
Mahpuslardan çıkartır, kalplerdeki dileği
Gecenin sessizliği çökmüş iken ortama
Birden fırtına koptu, uyuyan gönüllerde
Yere düşen damlalar, ortamı yeşertmişti
Çiçeklere bal verdi arılar gelsin diye
Gökkuşağı açardı her yağmur sonrasında
Sonra güneş çıkardı, dağların arkasından
Sevgiden mahrum kalır, yaralı kırık kalpler
Birbirini kovalar, nameler birer birer
Bak hep arkadaş olmuş, doğadaki kelebekler
Bize de mutluluğu, bahşetsin tüm melekler.
16.09.2011.01:39
Ramazan Çalışkan
5.0
100% (2)