4
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
3489
Okunma
Saat gecenin bir vakti
El ayak çekildi ortalıktan
Zifiri karanlık çökmüştü kuytu köşelere.
Bir bebek sesi geliyordu sessizliğin derinliklerinden,
Ay bulutları yırtarcasına ışığını yansıtıyordu gökyüzünden.
Sevda’lar çoktan dalmıştı derin uykulara ,
Bir yerlerde bombalar patlıyor
Yine analar ağlıyordu.
İşte o an çocukluğumu hatırladım
Hiroşimaya atılan bombalar
Geldi aklıma,
Vietnam savaşını hatırladım
Kahrolsun Amerika diyen çocuklar gelir gözümün önüne.
Neden? hep ağlıyor analar
Çıkarlar uğruna bitmiyor savaşlar.
Hani hepimiz Tanrı’nın çocuklarıydık,
Hepimiz kardeş değilmiydik
Bizleri yaradan
Savaşalım diye’mi yarattı?.....
Kahrolsun böyle bir düzen...
27.10.2015
@makedonyalışair
5.0
100% (9)
Cevap Yaz
