/Mecnun Leyla’ya mektup yazmak istedi.Kalemi eline aldı bu beyti söyledi;
Didemde hayalin var isminde dehanımda
Mektuba ne hacet var zikrin dil ü canımda! (Fihi mafih...)

Hücremdeyim
yedi gün,yirmi dört saat
bilmem kaç nefes...


Hey aşk kaçkını cigaran var mı?
yürek öldürmeye bir içimlik
Kahrolası yalnızlık,ayıklık
İçmesem kendimi,yutmasam hayalimi
nasıl yaşarım sevgisiz gerçeklerin
suratsız yüzünde?

Doğru Münteha hayalciyim
yıldızlarda yaşamak daha a’san
asık tiplerin somurtkan gülüşünden
ve gök daha erişilir
esvabı para takımı,
’işimi görür’ayak takımının gözlerinden!

oysaki ben sıcacık nazarlarda nefeslenirdim.
bir bakımlık
bir tadımlık


aç gözlü olmadım hiç
olamadım,babam bilir
Annem zaten söyler saf olduğumu
ne adam alıp nede satmadığımı
söyledi
saflaşana dek


Ama Ana!
satılık dünyanın kiralık teninde
hergün pazarlıyorum hayata kendimi
O beni yiyecek
ben izbe köşelerde seyirci
parkın bankına yapışık ruh
ve iskelet sokaklarda yürüyen...



/Bazıları Şiir yazar,bazıları zaten mısradır Şiir yaşar!/


Renas vardı,ruhdaş duruyordu
Arka/daş
hani yaslansam sırtımdan vurmayacak
gönlümü seyrederken en asgari
acıyacak
nedense düşlerim açmıştı kapıyı
içli sıcaklık sarıyordu varlığımı
Belki diyordum yıldızlarım yere inmiş
Hayal ay perim yüzüme gülümsemiş
eli bir el ötedeymiş
bir uzanı versemmiş
bir uzanı versemmiş
verince düşecekmiş
düşmüş,düşkünmüş...

Zeynep,Fatma ;Ayşe hepsi iyice
endişe etmiyorum artık gereksiz
empati bozuyorum,kurduğumda
kendimi kurguluyorum en çok
montajlıyorum bakışlarımı
sesleri kısıyorum,renklere körüm.
kendimi kesip kesip yapştırıyorum a’na
öz benliğimi Ana;
hatrına öldürüyorum.

Mekanizmayı dağıttım baba
fırlattım sağa sola parçalarımı
özlemiyorum,svmiyorum
Kadın erkek insan olanı
ağlamıyorum da insani olana


gadan almayalar mahpusluk
bekleme babanı,bugünde gelmeyecek!
al kalbini göğsüne sok içeri
rüzgar var dışarıda çürüyecek!
Kapa gözlerini ve avuçlarını
a’ma dilenci
bitmiş bir şarkının son notası bu
La...La...La...
Ve kalem kurudu!
La...La...La...
yok olsun.

sevgideğer ÖCK’e