Boğazımda bir boşluk
İçinde gidip gelen nefes
Delirmek için sabırsızlanıyor
Onun için nefes almıyorum
Nefesim yettiğince
Duada etmiyorum
Ama ; onun yasını tutuyorum

Tüm gidişlerine değil
Tüm gelişlerine
Hayvan gibi içiyorum
Daha da çok içiyorum
Yetmiyor
Tıpkı ölmeye nefesimin yetmediği gibi

Sen Nisi
Boynumun damgası
Kırmızı rujlu kadın
Tanrıyı bile üzdüm senin için
Ona
İkimiz hakkında
olmayacak dualar ettim
Senin olmayacağın
Kainat istedim
Tanrılığından utandırdım
Başaramadı.

Boynumda akan rujuna
Kan karıştırdım
Kanayan yaralarımla seviştim
Türlü türlü
Oruspular edindim
Kadınım dedim
Keskin dudaklar ile
Boynumu kestirdim
Taze nefesimle
Kokunu saldım yüzlerine
Biraz güzellik geldi
Seni hatırladım
Hepsini
Bir daha öptüm
Bir daha yattım
Bir daha yaralarımla seviştim
Ve şunu anladım
Bir erkek ancak
Bir kadının üstünde
Başka bir kadını düşünürse ölürmüş
Evet çok öldüm
Hep öldüm
Ama nefesim yettiğince
Tekrar dirildim Nisi.

Gökyüzüne baktım
Unutuyor beyazlığını
Nefesim kirli
Nefesiniz kirli
Yağmurlar siyah
Yinede her damlayı
Sırtından geçiriyorum
Tüm pisliklerimizi
Bir elbise niyetine örtsün
Ve burada
O kırmızı et parçacıklarına
Dokunmak istiyorum
Kanatmak istiyorum dudaklarını
Öyle bir birikmiş ki
Nefesimde tadın
Seni bir şehirde bulursam
O şehir sadece ikimizin olacak
Sokak lambalarının
Ateşli ışıkları altında
Seni öpeceğim
Parmaklarımın arasındaki boşluğa
Parmağımı geçirip
Tanrıya şükredeceğim
Dualarımı kabul ettiği için
Bize kainatta
Sadece bir şehir
Bahşettiği için Nisi.

hakans şahin