Gonca gülüm, bahar dalım, papatyam...
Ömrün asude yıllarının tek konuğuydu hazan...
Renkler senle çarpışıp anlam kazanıncaya kadar,
Bir başına, hissiz ve Aşk’sız nasılda geçmiş zaman...

Korkuyorum, açarsam gözlerimi kaybolacak Sevdan!
Hayalin iğne ucu deliğinde, umutlar tarumar-ı talan...
Bu kaçıncı sensiz gecenin ezberinde riya ve yalan...
Kalır mı sanıyorsun nefes almaya ne takat ne de Derman...

İstemem... İstemem artık! Ömürde sensiz bir dakika...
Uzattım ellerimi, bir hayal-i vuslat ki en dorukta...
Yargısız bir infazın zihinlere tek kurşunuyla...
Anladım ki; dinecek yüreklerin harı, yalnız Kara Toprakta...

Takıldıkça vehmin gergefine, ruhu sarıyor bir Teessür...
Sonu yok mu? Sonsuzluk mu? Bilmem kaç asr-ı küsür...
Atiye dair ne çok hayal barındırır oysa bir Ömür...
Terkedip gitmekse tek çözüm, vuslatta diriliş Ölümsüzdür...

Bilesin; bir ömür ab-ı hayat niyetine beklensede selamın...
Mahşer günü, Arş’ın ahu-zar sedasını dindirecek yalnız senin kelamın...
Alnımın akıyla huzura kabul olununca Arz-ı revanım...
Yüreğimin nasırlarıdır aşikar! Pul pul dökecek tüm Günahlarım...

Dinle YAR!
Senden evvel çıkar isem bu sonsuz sefere...
Helalin bekliyor seni, tesettür içinde ve alnı Secdede...

/Leyla Arsal/
15.08.2011-Tokat