Yüreğimin en izbe köşelere sıkışıp, boğulduğu saatlerde;
Üflediğin şefkat meltemleri serinletiyor, tek nefesinle...

Sensizliğin şifa bulmaz hi/lal demlerinde bile...
Yine Sen’sin tek hükümran dolu/n/ay, seven yüreğimde...

Bu nasıl bir huzur ve nimettir, biliyor musun Yar!
Dünyanın tüm sıkıntısı omuzlarındayken, kalbinde bir ferahlık Var!

Kurban olsun tek nazarına, bu kifayetsiz Gözler...
Daimi huzurdayken dahi Nalan, Rahmet sinesini özler...

Bir gül de nazarınla Cennete dönsün Çöller...
Cana derman nefesinle, açılsın katmer katmer Güller...

Özlemin keskin bir bıçak! Bilendikçe bilenir...
Mahşer telaşında, yana döne yalnız Sen’i dilenir...

Yüreğinde Sevdam ile, arşınla Kabe yollarını...
Mevlam kabul buyursun, bensiz dönmediğin her bir tavafını...

Sebeb-i Aşk’tır! Bu şuursuz Halet-i Ahvalimin...
Kurtarmasın beni bu dertten Rahman! Eyledi Emin...

Dayadım sırtımı Hakk’ın Merhamet Nazarına...
Zerre şüphem yoktur! Keramet pınarlarının kuruyacağına...

Rahmet tecelliinden böylesine el-emin olurda beşer!
Bulduğu bu altın membağından, nasıl ümidin keser!

Mevla şahit olsun, Leyla hep gizleyecek!
Hasret hiç dinmeyecek! Ateş hiç sönmeyecek!
Ömrün tükendiği satıhta,Ruhlar kadem eyleyecek!
Kademin son bulduğu noktada, Nazar devam edecek!

/Leyla Arsal/

17.07.2011-Tokat